Ten wielki zimorodek odzywa się charakterystycznym, głośnym głosem, przypominającym histeryczny śmiech, który służy do oznaczania terytorium. Wydaje też miększe "chichoty". Wyróżniono dwa podgatunki: Dacello novaeguinea novaeguineae - szeroko rozprzestrzeniony i dobrze znany ptak ze wschodniej części Australii i Dacello novaeguinea minor - mniejszy, występujący jedynie na półwyspie Jork.
Kukabury polują na rozmaite naziemne bezkręgowce, gady, drobne ssaki, ptaki i ich pisklęta. Mogą zjadać węzeo długości nawet do 1m. Chociaż nie są ściśle związane z wodą, sporadycznie mogą chwytać ryby, rzucając się do wody i czasami nawiedzają podniejski stawy ze "złotymi rybkami". Zyją rodzinami i każda rodzina broni swego terytorium przez cały rok. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2 image #3

Mimo swej wielkości (jej rozpiętość skrzydeł przekracza 1.5m) ta wielka północna sowa żywi się głównie nornikami. Jest często aktywna w dzień; potrafi zlokalizować i schwytać swą zdobycz pod śniegim, najwidoczniej kierując się tylko słuchem. Na północy Europy większość puszczyków mszarnych gniazduje w starych gniazdach ptaków grapieżnych, ale niektóre gnieżdżą się na pniach po ściętych drzewach, na przewróconych drzewach lub na ziemi, a czasami używają sztucznych gniazd lub skrzynek lęgowych. Jest to jeden z gatunków sów, aktywnie broniących swego gniazda: rzuca się w determinacji do ataku i uderza nawet człowieka czasami powodując dotkliwe rany.
Wyróżniono dwa podgatunki Strix nebulosa nebulosa z Ameryki Północnej i Strix nebulosa lapponoca z Euroazji. Podgatunek amerykański ma bardziej pręgowany i cętkowany spód ciała. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Bażant srebrzysty jest zasadniczo ptakiem terenów trawiastych i rzadko zapuszcza sięw głąb lasu. Podobnie jak kur bankiwa, jest niemal wszystkożerny, żywi się różnymi zwierzętami i pokarmem roślinnym; chrząszczami, płatkami kwiatów, trawą i liśćmi. Jego upierzenie zmienia się w ramach areału gatunkowego; wyróżnia się około 14 podgatunków. Jak wiele bażantów z terenów odkrytych, jesr poligamiczny; dominujący samiec przywabia wiele samic i broni swego terytoriumgłośnymi gwiżdżącymi okrzykami. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Jeden z najbardziej efektownych gatunków spośród "prawdziwych" bażantów jest jednocześnie jednym z njbardziej skrytych; w swym niedostępnym, górskim środowisku rzadko pokazuje się poza kolczastymi zakrzewieniami i zaroślami bambusa. Nawet te introdukowane w Wielkiej Brytanii niełatwo zobaczyć; gniazdują w gęstych zadrzewieniach z obfitym podszytem i niewiele wiadomo o ich biologii lędowej.
w obrębie pierwotnego areału istotna częścią pożywienia tego gatunku są pędy bambusa, poza tym drobne zwierzęta, jak pająki, skorki i chrząszcze. Widywano go nawet chwytającego wodne bezkręgowce w płytkich górskich strumieniach. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2

Wspaniałe, metalicznie połyskujące upierzenie samca osłniaka himalajskiego to jeden z najwspanialczych widoków azjatyckich lasów, szczególnie podczas godów, kiedy ptak wykonuje loty tokowe nad urwiskami i turniami. W porównaniu z nim samica jest szara i bezbarwna, co zlewa jąz otoczeniem, gdy wysiaduje swe 4-5 jaj.
Jak wiele bażantów z terenów odkrytych jest poligamiczny, dominujący samiec przywabia wiele samic i broni swego terytorium głośnymi, gwiżdżącymi okrzykami. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2 image #3

Wspaniałe popisy samców pawi są znanym widokiem w parkach i ogrodach na całym świecie, gdzie introdukowano go jako ptaka ozdobnego.
W swej rodzinnej Azji preferuje liściaste lasy z gęstym podszytem i ciernistymi pnączami, otaczające doliny strumieni. Zapuszcza siętakże na pola, szczególnie z uprawami wysokich roślin, jak trzcina cukrowa. Ma zróżnicowaną dietę, składającą się z nasion, jagód, różnych roślin uorawnych, owadów, małych gadów i ssaków.
Długi tren samca składa się z brdzo silnie wydłużonych piór pokryw nadogonowych, które może stawiać i rozpościerać, podpierając je ogonem. Tokujący samiec zbliża się powoli ku potencjalnej partnerce, po czym nagle odwraca się, by olśnić ją pełnym blaskiem swej ozdoby. Samice, które dały się skusić są gromadzone w harem i zazdrośnie strzeżone. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2 image #3

Największa i najorginalniejsza z perlic, o charakterystycznym, czerwonym oku i pięknej kryzie z wydłużonych, błyszczących piór, kreskowanych na czarno, biało i niebiesko. Miejscami ospolita, żyje splątanym gąszczu krzewów na obrzeżach nizinnych lasów, tworząc stada po 20-30 ptaków, które często podążają za grupami małp, by żywić się zrzuconymi przez nie owocami.
Stada rozpadają się w sezonie lęgowym, podobnie jak u innych perlic i tworzą monogamiczne pary. Zniesienie z 4-6 jaj jest składane w zagłębieniu gruntu i wysiadywane przez samicę przez 24-30dni. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli:

Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2 image #3 image #4

Ten ptak, przodek kury domowej, jest wszystkożernym oportunistą, dobrze czującym się w bardzo różnorodnych śrdowiskach. Normalnie spotykany w lasach z dość gęstym podszytem, często bambusowym, zwykle wychodzi na polany i zarośla na brzegu lasu; można tam spotkać stada do 50 ptaków, żywiące się nasionami i owadami.
Wydaje się że ptaki pozostją na tym samym terenie przez przez cały rok. Gniazdują w porze suchej od marca do maja; poligamiczne samce przywabiają po kilka samic, prezentując swe piękne upierzenie. Samice znoszą po 5-6 jaj w zagłębieniu, wygrzebanym pod osłoną krzewu. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli:

Pod koniec ubiegłego wieku na niektórych terenach została niemal całkowicie wyniszczona z powodu swych długoch na 25 cm, miękkich i aksamitnych piór, stanowiących część jej szaty godowej, których używano jako ozdoby do kapeluszy. Na szczęście zmiana mody i aktywna kampania prowadzona przez RSPB i Towarzystwo Audubona, usunęły to niebezpieczeństwo.
Kolonie ęgowe czapli nadobnej mogą liczyć setki a nawet tysiące par. Ptaki są bardzo ruchliwe, gdy wspinają się po cieńkich gałązkach i budują gniazda. Młode opuszczają gniazda jeszcze przed opierzeniem i siedzą na gałęziach opodal. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2

Ten tak szeroko rozprzestrzeniony gatunekbardzo ucierpiał pod koniec XIX w. z powodu ówczesnych kaprysów mody. Szacuje się, że ponad 200 000 ptaków było zabijanych rocznie w celu zdobycia ich piór. Królewsie Towarzystwo Ochrony ptaków (RSPB) w Wielkiej Brytanii i Towarzystwo Audubona w Ameryce powstały jako odpowiedź na rzeź tych i innych gatunków ptaków. Dziś głównym zagrożeniem jej bytu jest osuszanie mokradeł.
Czapla biała gniazduje na niskich drzewch lub w trzcinowiskach, zazwyczaj w małych koloniach. Każdy samiec ustanawia niewielkie terytorium wokół wybranego terytorium i zaczyna budować gniazdo - platformę z trzcin i gałęzi, na której następnie tokuje przed samicą. Następnie oboje przygotowują konstrukcję do przyjęcia lęgu, chociarz pewnie ilości dodatkowego matriału będą znosić aż do wyjścia młodych. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli:

Czapla złotawa ma bardzo szeroki zasięg, obejmujący sześć kontynentów. W ciągu ostatnich 50 lat z powodzeniem skolonizowała Ameryką Północną, Australię i Nową Zelandię. W Australii stało sięto to między innymi za sprawą umyślnej introdukcji.
Często poluje w oibliżu pasącego się bydła i stad dzikich zwierząt kopytnych, które wypłaszają z kryjówek szarańczaki, chrząszcze i jaszczurki, którymi się żywi. Ponadto do jej pożywienia należą różne bezkręgowce, będące pasożytami bydła, jak np kleszcze kleszcze kleszcze i żywiące siękrwią muchy. W sezonie lęgowym paraduje z długimi płowożółtymi piórami na głowie, plecach i piersi, a jej dziób i nogi przybierają wówczas jasną, różowoczerwoną barwę. Gniazdują w gęstych koloniach, często wspólnie z innymi gatunkami. gniazda nieraz dosłownie stykają się ze sobą; może ich być nawet 100 na jednym drzewie. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli:

Chyba najbardziej dziwaczna z wyglądu czapla, o szerokim, spłaszczonym dziobie, czarnym wierzchu głowy i spadającym na kark czarnym czarnym czubie. Obie płci są upierzone podobnie, a młode ptaki mają płowożółty spód ciała i mniej wyraźny czub.
Rakojady są zasadniczo osiadłe i kolonijne. Za dnia kryją się w cieniu drzew lub zarośli, a na żer wyruszają w nocy - stoją wówczas skulone i czekają na ofiarę lub spacerują powoli na płyciznach. Czasami polują bardziej aktywnie, dźgając w około dziobemlub używają go jak czerpaka, którym zagarniają nieruchomą zdobycz. Jedzą głównie ryby oraz krewetki i inne wodne bezkręgowce. Polując często odzywają się głosem przypominającym rechot żaby. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli:

Jak u innych gatunków z tej rodziny, mocny dziób ostrygojada jest trójkątny w przekroju, co usztywnia go i zapobiega wyginaniu. Gatunki żywiące się małżami mają dzioby o mocnych końcach, służących do rozbijania muszli, natomiast żywiące się bezkręgowcami wyciąganymi z piasku i mułu mają dzioby cieńsze i bardziej zaostrzone.
Ostrygojady są terytorialne przez cały rok i konflikty na granicach są rozwiązywane przy akompaniamencie głośnych, piszczących okrzyków. Gniazdo jest jedynie dołkiem, wygrzebanym w ziemi, czasami udekorowanym kamykamii kawałkami muszli. Poza sezonem lęgowym u ptaków dorosłych pojawia siębiała obroża na szyi, co upodabnia je do pierwszorocznych młodych. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Wygięty do góry i delikatnie zakończony dziób szablodzioba jest wysoko wyspecializowanym narzędziem do zdobywania pożywienia. Ptak przeczesuje nim wodę lub bardzo rzadko muł, posówając się równocześnie do przodu i wyłapuje małe bezkręgowce. Może także na głębszej wodzie zanurzać szyję i cały przód ciała i przeczesywać dziobem muł na dnie. Szablodziób gnieździ się na błotnistych wyspach, formując gęste kolonie liczące 10-200 par. Każda para broni terenu w promieniu kilku metrów wokół gniazdaprzed rywalami ale wzystkie pary wspólnie bronią kolonii przed drapieżnikami. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

W locie niezwykle długiedługie, jaskraworóżowe nogi szczudlaka wystają 18cm poza ogon. Pozwalają mu żerować w znacznie głębszej wodzieniż innym siewkowatym. Natomiast żerując na suchym terenie musi je niezgrabnie zginac, by dosięgnąć dziobem ziemi.
Gniazduje w luźnych koloniach na bagnistym gruncie lub na gołym błocie. Wysiadując jaja, dorosłe ptaki mają problem ze swymi długimi nogami. Gdy siedzą w gniwździe, obie nogi wystają do tyłu tworząc dwa charakrerystyczne V. Podgatunek H. h. himantopus żyje w Eueazji, Indiach i Afryce; H. h. knudseni wyłącznie na Hawajach, gdzie jest rzadki i zagrożony; H. h. mexicanus występuje w Ameryce Północnej i na północy Ameryki Południowej. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli:

Czajka jest częstym i dobrze znznym ptakiem w prawie całej Europie. Jej szerokie, zaokrąglone skrzydła wydają charakterystyczny dźwięk podczas rozmaitych ewolucji, które często wykonuje w powietrzu Równocześnie odzywa się bardzo charakterystycznym ogólnie znanym głosem.
Wysiadywaniem 4 jaj zajmuje się głównie samica. Pisklęta mają znakomite maskujące ubarwienie i przyczajają się, gdy tylko usłyszą alarmujące okrzyki rodziców. Współczesne intensywne rolnictwo i osuszanie podmokłych terenów drastycznie zredukowały naturalne środowiska czajki na wielu obszarach; ptak ten jest również wrażliwy na ciężkie zmiany. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1

Wrażenie sprawiane przez efektowne upierzenie czajki srokatej jest jeszcze większe, gdy ptak poderwie się do lotu, dzięki kontrastowi czarnego i szarego wierzchu skrzydeł oraz czarnego i białego spodu. Gniazdo jest jedynie zagłębieniem w ziemi, często po prostu odciskiem racicy jakiegoś zwierzęcia domowego, Ptak odzywa się charakterystycznym, metalicznym głosem, przypominającym uderzenia kowalskiego młota o kowadło.. Dodatkowe informacje.

Zdjęcia z mojej chodowli: image #1 image #2